Każdy kolejny tom wierszy Julii Hartwig jest dla polskiej kultury wydarzeniem, zaś dla licznych miłośników jej poezji - prawdziwym świętem. Tak jest i tym razem. Obchodząca właśnie 92. urodziny poetka konsekwentnie utrzymuje znakomitą artystyczną formę w tomie Zapisane. Powtórzę: zjawisko, któremu na imię „późna poezja Julii Hartwig ”, jest czymś wyjątkowym. Powinniśmy być szczęśliwi, że...
Nowa książka Julii Hartwig to zbiór rozmów, jakie na przestrzeni kilkunastu lat przeprowadził z Poetką Jarosław Mikołajewski. Na tom ""Największe szczęście, największy ból"" składa się również wspomnienie Julii Hartwig o Józefie Czechowiczu.
Jarosław Mikołajewski we wstępie do książki pisze: "Choć od ćwierćwiecza czytam regularnie wszystkie nowości Julii, nie zawsze nadaję moim wrażeniom formę omówienia....
Choć Anna Kałuża zajmuje się poezją, to jej sposób rozumienia wierszy odwołuje się do szerszych ujęć budowanych na gruncie estetyki. Estetyki nowocześnie pojętej, operującej nie tyle kategorią autonomicznego dzieła, ile szeroko pojętego artefaktu estetycznego czy nawet - samą kategorią estetyczności jako pewnej ramy, czy może raczej nazwy procesu cyrkulacji znaków we współczesnej semiosferze. W tym...
Czy w polskiej poezji ostatniego półwiecza mamy do czynienia ze zjawiskami, przy opisie których należałoby zwrócić się ku współczesnej myśli postsekularnej? Może wydawać się, że niekoniecznie, a pole duchowych poszukiwań w stosunkowo zgodny sposób podzieliły w niej legitymująca się długą tradycją poezja religijna oraz nowoczesny wariant literackich poszukiwań sacrum, jakim pozostaje szeroko rozumiana...
Tematem książki jest literatura cyfrowa: jej status, właściwości, związki i zerwania z tradycją, a także wyzwania, jakie stawia swoim czytelnikom.
W mediach elektronicznych granice pomiędzy sztukami i dyskursami się zacierają, a dotychczasowe kategorie opisu stają się niewystarczające, niekiedy nawet całkiem nieprzydatne. Rozważaniom o utworach e-literackich towarzyszą więc pytania o status literatury...
W książce analizowane są wybrane utwory, które zostały uznane za topografie literackie (m.in. antologie z „regionalnym adresem”, powieści Szczepana Twardocha, Aleksandra Bumgardtena, reportaże Witolda Zaleskiego, Filipa Springera, eseje Mariusza Jochemczyka, wiersze Feliksa Netza, księdza Jerzego Szymika oraz sylwiczne utwory Wojciecha Nowickiego i Tomasza Różyckiego). Dzieli je wiele:...
